آرامش

محبوب من 

شاید بدانی ... شاید هم نه 

یک مجلسی بود ، خواستم که وارد شوم برادر هاتان را دیدم ... شرم هجوم آورد ... پایم کند شد 

یکی شان جلو آمد ، چنان با محبت در آغوشم گرفت که ترسم ریخت 

از هر دری سخنی گفتیم ...

وسوسه بی پرده حرف زدن مرا می سوخت ... این شهوت درونم را تسخیر کرده بود  

مبارزه ای که در آخرهای مراسم ... 

خود را رها کردم و گفتم ... 

چیزی که دریافت کردم ... لبخند  ... یک آغوش مردانه پر از محبت ، و یک روبوسی بود 

شب آرام خوابیدم