برای دیوار های بلند ...

نوشتن هر بار حسی خاص و مجزا دارد

گفته بودید نوشتن هایم منولوگ باشد

آن نوشتن که نوشتن نیست

در نوشته هایم نه سراغ تغییر باش و نه من توان تغییر دادن روح کسی را دارم

با علم بر کوتاهی زندگی ... میگویم تا بماند 

که 

هر لحظه هر کاری را که کردی ... بی شک با فکر انجام داده ای .. پس شک نکن ... حتی اگر کنار زدن من باشد

هرگز بر خود تصور خطا و گناه نکن ... که تصورات بر زندگی حاکم خواهند شد ... ببین آنها که به شبهای مذهبی در اوج دعا اشک می ریزند از همه گناه کار ترند ... حتی از مستی که همان شب لا یعقل است

نترس و رشید باش ... محکم دست بده و رسا سخن بگو و در چشمهای مخاطبت نگاه کن و قدرت را به او منتقل کن

اطرافیانت را پالایش کن ... بگذار کسانی کنارت باشند که تو را قوی تر کنند ... که من هم همه اصول فوق را در رابطه هایم مراعات دارم

دل چرکین نباش و آینده را چنان ببین که گویی به خورشید نگاه کنی

گرم ... زیبا و مبهم 

شاید اینها چیزهایی هستند که شما نیاز دارید